Przeczytałem właśnie informację o inteligentnej sygnalizacji świetlnej, z kamerami, wibrującym przyciskiem i udogodnieniami dla niewidomych.
Nie znam szczegółów projektu, być może faktycznie jest znacząco lepszy,
ale w wielu miejscach Warszawy są sygnalizatory „z guzikiem”, którego
przyciskanie niewiele daje (choćby na skrzyżowaniu Wałbrzyska/KEN,
Puławska/Lotników).
Zastanawiam się też, dlaczego w Warszawie nie można w
pewnych okolicznościach stosować znacznie tańszego rozwiązania, które
stosowane jest w Poznaniu: światła czerwonego na fotokomórkę.
Ma to ten
plus, że nie tworzy niepotrzebnych korków, a jest jakąś (niepewną, ale
zawsze) ochroną dla pieszych – np. przy szkołach. Co jeszcze lepsze,
jest to rozwiązanie tańsze (24 tys. zł za jedno przejście, a nie ok. 300
tys. za pełną sygnalizację).
Wniosek na takie przejście składałem w ramach budżetu obywatelskiego,
został – po wstępnej akceptacji – odrzucony z argumentację, że takie
rozwiązania w Polsce funkcjonować nie mogą.
Wielkie Księstwo Poznańskie? :-)
I kolejny raz upominam się o światła przy Szkole Podstawowej nr 107;
wiceprezydent Wojciechowicz na piśmie zadeklarował, że światła te
powstaną do końca bieżącego roku kalendarzowego. Zaczyna się jesień,
coraz gorsze warunki na drodze – a na razie świateł nie ma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Skomentuj